Ιωάννης Παπαζήσης: ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ: ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΤΑΚΤΟΡΙΑ

Πριν περίπου 10 έτη είχα κάνει μια εκπομπή στην Εγνατία τηλεόραση για το βιβλίο με τον τίτλο << ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ >> ,το οποίου η γνησιότητα αμφισβητήθηκε από πολλούς .Το βιβλίο αυτό περιέχει τα πρακτικά του Σιωνιστικού συνεδρίου που έγινε το 1897 στην Βασιλεία της Ελβετίας , τα οποία λίγα έτη μετά διέρρευσαν και ένας Ρώσος μοναχός το 1902 τα εξέδωσε σε βιβλίο με τον τίτλο που προαναφέραμε.Πολεμήθηκε το βιβλίο αυτό όσο λίγα και μάλιστα δια της κρατικής βίας στην Σοβιετική Ένωση ,όπου κάψανε οι κρατικοί υπάλληλοι όσα περισσότερα αντίτυπα μπορούσανε ,όμως δεν κατάφεραν να το εξαφανίσουν…Όσο και αν ακούγεται περίεργα αυτό, πολλά από τα κεφάλαια-πρωτόκολλα του βιβλίου αυτού ήδη επαληθεύθηκαν διότι πραγματοποιήθηκαν ,κάτι που μπορεί να το διαπιστώσει όποιος το διαβάσει και αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι είναι αληθινό…Στο δέκατο κεφάλαιο-πρωτόκολλο λοιπόν, οι Σιωνιστές καταγράφουν πως θα επιβάλλουν την παγκόσμια κυβέρνηση δια των διαφόρων πανδημιών και των κυβερνητών οι οποίοι θα είναι εντολοδόχοι τους και ποια θα είναι τα μέτρα θα πάρουν για την επίτευξη του στόχου τους .Καταθέτουμε λοιπόν τα επίμαχο σημείο του βιβλίου αυτού ,το οποίο σημειωτέον είναι εκδόσεως 1905 και διαβάζοντας το νομίζεις ότι περιγράφει αυτά που ζούμε σήμερα…Το 2010 λοιπόν κάναμε εκπομπή για το θέμα αυτό, διότι ο τότε πρωθυπουργός μας είχε πει δημοσίως σε παγκόσμιο φόρουμ με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης ότι << ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ >>.Τότε λοιπόν ψάχνοντας βρήκαμε από που καθοδηγούμενος ξεστόμισε ότι προαναφέραμε και καταλήξαμε ότι το βιβλίο αυτό μας αποσαφηνίζει ποιοι και για ποιους λόγους επιδιώκουν να συμβεί κάτι τέτοιο. Δείτε το και μετά πιστέψτε ότι θέλετε…

Ερχόμενοι στο σήμερα σε προηγούμενο άρθρο καταγράψαμε ότι οι του κοινοβουλίου μας ψήφισαν με νόμο τον Σεπτέμβριο του 2019 τι θα κάνουν σε περίπτωση πανδημίας ,όταν παγκοσμίως δεν υπήρχε καν υποψία για κάτι τέτοιο και ότι πριν ακόμη υπάρξει έστω και ένα κρούσμα στην χώρα μας ψήφισαν τα περιοριστικά μέτρα που μας επέβαλλαν.Αν αυτό δεν είναι τουλάχιστον ύποπτο τότε τι είναι;;;;Ακόμη πιο περίεργο όμως είναι το ότι ψήφισαν νόμους για τον περιορισμό των λαθρομεταναστών που είναι εντός των κέντρων υποδοχής ενώ θα έπρεπε να είναι στην φυλακή ,διότι παρανόμως μπήκαν στην χώρα μας.Οι νόμοι λοιπόν που ψήφισαν για τον περιορισμό των λαθρομεταναστών είναι αρκετά πιο ελαστικοί από αυτούς που ψηφίστηκαν για μας για να μην διαδοθεί ο COVID 19.Όλα αυτά έγιναν με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ,οι οποίες είναι αντισυνταγματικές διότι το βασικό άρθρο 5 του συντάγματος κατοχυρώνει την ελευθερία διακίνησης μας σε όλη την επικράτεια με σαφέστατο τρόπο ,ο οποίος δεν επιδέχεται καμία παρερμηνεία…Επί του θέματος αυτού τοποθετήθηκε δημόσια ο Διδάκτορας Νομικής Α.Π.Θ, μέλος Δ.Σ Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, πρόεδρος της Επιτροπής δημοκρατικών θεσμών και λειτουργίας του πολιτεύματος Δ.Σ.Θ κύριος Χαράλαμπος Κουρουνδής και αξίζει να δούμε τι είπε διότι ο εν λόγω είναι έγκριτος νομικός και τα λεγόμενα του έχουν μεγάλη αξία.<< Η επιβολή απαγόρευσης κυκλοφορίας που ανακοινώθηκε με το διάγγελμα του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στερείται συνταγματικού ερείσματος. Το εν λόγω μέτρο φαίνεται ότι θα εμφανιστεί νομικά ως υλοποίηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που εκδόθηκε για την αντιμετώπιση του κορoνοϊού. Οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου όμως αποτελούν ουσιαστικούς νόμους, οι οποίοι δεν είναι δυνατό να παραβιάσουν το Σύνταγμα ανατρέποντας την ιεραρχία των κανόνων δικαίου. Η ελευθερία κίνησης και εγκατάστασης στην ελληνική επικράτεια, δηλαδή η λεγόμενη stricto sensu προσωπική ελευθερία, κατοχυρώνεται στο άρθρο 5 παρ. 3 του Συντάγματος.

Ως τέτοια, πρόκειται για μια ελευθερία που δεν είναι δυνατό να ανασταλεί ούτε κατά την κήρυξη πολιορκίας σύμφωνα με το άρθρο 48 του Συντάγματος, η οποία βέβαια προβλέπεται ούτως ή άλλως με την κήρυξή της από τη Βουλή μόνο σε περίπτωση πολέμου, επιστράτευσης ή εκδήλωσης ένοπλου κινήματος για την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος.Εάν είχε κηρυχθεί κατάσταση πολιορκίας θα αιρόταν απλώς η απαγόρευση λήψης ατομικών διοικητικών μέτρων περιορισμού της εν λόγω ελευθερίας με βάση το άρθρο 5 παρ. 4. Στο διάγγελμά του, ο πρωθυπουργός αιτιολόγησε το μέτρο με βάση την ανάγκη κρατικής παρέμβασης «όταν η άσκηση της ατομικής ελευθερίας υπερβαίνει τον συνταγματικό της σκοπό και απειλεί την κοινωνία».Η άποψη αυτή δεν ανταποκρίνεται στις συνταγματικές προβλέψεις, καθώς η συγκεκριμένη ελευθερία δεν έχει ορισμένο συνταγματικό σκοπό όπως άλλα συνταγματικά δικαιώματα, πχ το δικαίωμα της απεργίας. Η φρασεολογία που χρησιμοποίησε ο Κ. Μητσοτάκης παραπέμπει στην καταχρηστική άσκηση δικαιώματος, η οποία όμως δεν μπορεί σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα να επιβάλλεται μέσω μιας προληπτικής συνολικής απαγόρευσης οποιουδήποτε δικαιώματος.

Σημαίνουν όλα αυτά ότι η ελευθερία κίνησης είναι απεριόριστη; Όχι βέβαια, όπως και κανένα από τα συνταγματικά αναγνωρισμένα δικαιώματα. Οι περιορισμοί τους όμως οφείλουν να μην πλήττουν τον πυρήνα τους. Και τούτο ακριβώς είναι που συμβαίνει στην περίπτωσή μας: ενώ η ελευθερία ήταν ο κανόνας και ο περιορισμός η εξαίρεση, πλέον η ελευθερία γίνεται η εξαίρεση και ο περιορισμός ο κανόνας.Επιπλέον, μέσω της καθολικής απαγόρευσης κυκλοφορίας θίγονται βεβαίως και άλλα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα, όπως η συνδικαλιστική ελευθερία, η ελευθερία της συνάθροισης (που μπορεί να περιοριστεί με συνταγματικά θεμιτό τρόπο με βάση τις προβλέψεις του άρθρου 11 παρ. 2) και πολλά άλλα των οποίων η άσκηση προϋποθέτει την κυκλοφορία των ανθρώπων. Σημειωτέον μάλιστα ότι το άρθρο 5 παρ. 3 του Συντάγματος ανήκει στον σκληρό πυρήνα των μη αναθεωρήσιμων διατάξεων με βάση το άρθρο 110 του Συντάγματος.Όλα αυτά ίσως φαίνονται υπερβολικά τυπολατρικά και τετριμμένα απέναντι σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση φονικής πανδημίας. Ίσως αυτό ήθελε να υπογραμμίσει ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνοντας σχεδόν αυτολεξεί τη διατύπωση του κοινωνικού δικαιώματος στην υγεία («το κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών», αρ. 21 παρ. 3 του Συντάγματος).

Όμως η επίκληση ενός συνταγματικού δικαιώματος δεν αρκεί για να θίξει τον πυρήνα ενός άλλου. Από την άλλη πλευρά, η επίκληση καθ’ εαυτή είναι σημαντική στο επίπεδο της ουσιαστικής νομιμοποίησης αυτού του τόσο δραστικού μέτρου. Σ’ αυτό το σημείο, η επιλογή του Κ. Μητσοτάκη όχι απλώς δεν καλύπτεται αλλά φαίνεται ακόμα πιο έωλη, καθώς οι κυβερνητικές επιλογές ως τώρα δεν δικαιολογούν ένα μέτρο τόσο «ριζοσπαστικό». Εάν είναι πρόσφορο, κατάλληλο και αναγκαίο μέτρο για την καταπολέμηση της πανδημίας η καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας, τότε πώς την ίδια στιγμή η κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει στην επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, στη διαμόρφωση επιπλέον κλινών ΜΕΘ και σε άμεσες μαζικές προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, σε μέτρα δηλαδή που αφορούν άμεσα τη μάχη κατά του κορoνοϊού; Οι πολίτες καλούνται να παραμείνουν στο σπίτι υποχρεωτικά, αλλά δεν έχει ληφθεί καμία μέριμνα για την αναστολή των λογαριασμών τηλεφώνου, ρεύματος και νερού ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς οι οικονομικά ασθενέστεροι. Επιπλέον, δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο για χώρους όπου δεκάδες και εκατοντάδες άνθρωποι στοιβάζονται χωρίς κανένα μέτρο, όπως τα camps των προσφύγων ή οι φυλακές.

Με αυτά τα δεδομένα, η επιβολή συνολικής απαγόρευσης κυκλοφορίας εκτός από συνταγματικής νομιμότητας στερείται και ουσιαστικής νομιμοποίησης. Όλα τα παραπάνω δεν αναιρούν προφανώς την αναγκαιότητα περιορισμού των μετακινήσεών μας ώστε να καθυστερήσουμε τη διασπορά του ιού. Όμως αυτό, όπως αναφέρθηκε και στο πρωθυπουργικό διάγγελμα, «τηρείται από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών».Αυτή η συντριπτική πλειοψηφία έχει κάθε δικαίωμα λοιπόν, να ζητά από τον πρωθυπουργό δραστικά μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας και να αντιμετωπίζει με μεγάλη επιφύλαξη τον αντισυνταγματικό περιορισμό των δικαιωμάτων της.Η υπουργική απόφαση που εκδόθηκε από τους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη, Υγείας και Εσωτερικών (ΦΕΚ 986, τ. Β΄) επιβεβαιώνει τα παραπάνω αναφορικά με την έλλειψη συνταγματικού ερείσματος του μέτρου. Ειδικότερα, η υπουργική απόφαση αναφέρει «το άρθρο 5 του Συντάγματος, ιδίως δε την ερμηνευτική δήλωση αυτού».Η εν λόγω ερμηνευτική δήλωση εξαιρεί από την απαγόρευση ατομικών διοικητικών μέτρων της παραγράφου 4 τη «λήψη μέτρων που επιβάλλονται για την προστασία της δημόσιας υγείας ή της υγείας ασθενών, όπως νόμος ορίζει». Η λήψη τέτοιων μέτρων συνίσταται – όπως γράφει ο καθηγητής Π. Δαγτόγλου (Ατομικά δικαιώματα, δ΄ εκδ., 2012, σελ. 293) σε περιορισμούς στην ελευθερία κίνησης προσώπων για τα οποία υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι πάσχουν από λοιμώδη ή μεταδοτική ασθένεια.

Δεν είναι δυνατό να υπαχθεί σε αυτήν την περίπτωση ο γενικός περιορισμός της κυκλοφορίας – δεν είναι ατομικό διοικητικό μέτρο. Ο γενικός περιορισμός αφορά την ελευθερία κίνησης της παρ. 3 για την οποία ο Δαγτόγλου (ό.π., σελ. 296) γράφει κατηγορηματικά ότι «από την ίδια την έννοια της ελευθερίας προκύπτει ότι η άσκησή της δεν εξαρτάται από κρατική άδεια. Το ίδιο ισχύει και για την κίνηση ή εγκατάσταση προσώπου εντός της χώρας.Αντισυνταγματική θα ήταν και η επιβολή υποχρεώσεως δηλώσεως (αναγγελίας, γνωστοποιήσεως) κάθε κινήσεως, γιατί θα κατέληγε στην πράξη σε τέτοια συρρίκνωση και εξασθένηση του δικαιώματος, ώστε θα έθιγε τον ίδιο τον πυρήνα μιας ελευθερίας που το Σύνταγμα διακηρύσσει ως απαραβίαστη».Εξίσου κατηγορηματικός ήταν και ο κορυφαίος Ελληνας συνταγματολόγος της μεταπολεμικής περιόδου Αριστόβουλος Μάνεσης (Ατομικές ελευθερίες, δ’ εκδ. 1982, σελ. 134), όταν έγραφε ότι «η εν γένει διακίνηση και κυκλοφορία στο εσωτερικό της χώρας μπορεί να ρυθμισθεί ή και περιορισθεί με νόμο ή βάσει νόμου. Βασικά όμως είναι ελεύθερη: δεν υπόκειται σε απαγορεύσεις ούτε εξαρτάται από σχετική άδεια ούτε απαιτείται, έστω, υποβολή σχετικής δήλωσης (γνωστοποίησης) προς τις αρχές εκ μέρους πολιτών […] τέτοιοι έντονοι και εκτεταμένοι περιορισμοί αναιρούν την ουσία του συγκεκριμένου ατομικού δικαιώματος και αντιβαίνουν προς το άρθρο 5 παρ. 3 του Συντάγματος».

Αντίστοιχη είναι η άποψη και του καθηγητή Χρυσόγονου (Ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, γ΄ εκδ. 2006, σελ. 218) που προσδιορίζει τα ατομικά διοικητικά μέτρα ως έκδοση ατομικών πράξεων περιοριστικών της ελευθερίας κίνησης και υπογραμμίζει ότι «ο νομοθέτης οφείλει να ορίσει ο ίδιος κατά τρόπο γενικό αλλά ορισμένο, σαφή και αντικειμενικό τις προϋποθέσεις, έτσι ώστε η έκδοση των οικείων ατομικών πράξεων επιβολής του περιοριστικού μέτρου να γίνεται ο από το διοικητικό όργανο κατά δέσμια αρμοδιότητα και μετά από απλή διαπίστωση της συνδρομής τους». Με απλά λόγια, τα ατομικά διοικητικά μέτρα δεν είναι δυνατό να εξισωθούν με έναν γενικό και καθολικό περιορισμό που αφορά όλους τους ανθρώπους σε όλη την επικράτεια.Οι παραπάνω τοποθετήσεις της συνταγματικής επιστήμης έχουν το πλεονέκτημα να μην είναι δυνατό να χαρακτηριστούν «ύποπτες» για φιλοκυβερνητική ή αντικυβερνητική μεροληψία αφού διατυπώθηκαν σε ανύποπτο χρόνο. Περαιτέρω, και τούτο είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, ο γενικός περιορισμός της κυκλοφορίας αναστέλλει στην πράξη και άλλα συνταγματικά δικαιώματα. Παράδειγμα: στις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε λειτουργία θα μπορέσει να εισέλθει ένας συνδικαλιστής που θα τον καλέσει εργαζόμενος του χώρου για να καταγγείλει την παραβίαση των υγειονομικών μέτρων ή όποια άλλη εργοδοτική αυθαιρεσία; Πώς θα μετακινηθεί μέχρι εκεί εφόσον δεν υπάρχει το αντίστοιχο «κουτάκι»;

Έχει διατυπωθεί επίσης η άποψη ότι το κρίσιμο στην περίπτωση αυτής της απαγόρευσης κυκλοφορίας είναι ο έλεγχός της σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας. Σ’ αυτό το επίπεδο, θα συμφωνήσω με την καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου Λίνα Παπαδοπούλου: η καταλληλότητα του συγκεκριμένου μέτρου είναι μάλλον μηδενική.Το αστείο (αν δεν ζούσαμε τόσο κρίσιμες στιγμές) θέαμα αστυνομικών να βάζουν ανθρώπους που έβγαζαν βόλτα το σκύλο τους να υπογράφουν επί τόπου υπεύθυνες δηλώσεις δεν έχει καμία σχέση με την αντιμετώπιση της πανδημίας. Προκαλεί ένα γραφειοκρατικό αλαλούμ, ταλαιπωρεί την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών που, όπως τόνισε ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του, δεν προβαίνουν σε άσκοπες μετακινήσεις και δεν θίγει τους ασυνειδήτους αφού τους βάζει απλώς στον κόπο να υπογράψουν μια υπεύθυνη δήλωση ότι πηγαίνουν βόλτα.Το δημόσιο που χρειάζεται ενίσχυση αυτή τη στιγμή είναι το σύστημα υγείας, με περισσότερους γιατρούς, νοσηλευτές, υγειονομικό υλικό, όχι η Αστυνομία. Όσοι και όσες αποφεύγουμε τις άσκοπες μετακινήσεις θα συνεχίσουμε να το κάνουμε για να προστατεύσουμε την υγεία μας, την υγεία των αγαπημένων μας προσώπων και όλων των συνανθρώπων μας. Όπως θα συνεχίσουμε και να διεκδικούμε από το κράτος και την κυβέρνηση να μετράνε περισσότερους αναπνευστήρες και μάσκες, όχι υπεύθυνες δηλώσεις.>>

Στο σημείο αυτό σίγουρα θα αναρωτιέστε, γιατί οι δημοσιογράφοι των δήθεν μεγάλων Μ.Μ.Ε αδιαφορούν για τα λεγόμενα του έγκυρου και έγκριτου νομικού αυτού επιστήμονα ,όπως επίσης και γιατί αδιαφορούν για το τι λένε έγκυροι και έγκριτοι ιατρικής φύσεως επιστήμονες ,οι οποίοι δεν δέχονται ως ορθά αυτά που μέρα νύχτα μας πλασάρουν ως σωστά για το θέμα του COVID 19 … Είμαστε σίγουροι ότι καταλάβατε ήδη για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό … Είμαστε επίσης σίγουροι ότι από εδώ και πέρα πολλοί ιοί ακόμη θα κάνουν την εμφάνιση τους και ότι δύσκολα θα ξαναζήσουμε όπως πριν ,διότι το πείραμα πέτυχε και τους παραδώσαμε την Θεοδώρητη και συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία μας πανεύκολα…Μάλιστα καταφέρανε πανεύκολα να εορτάσουμε την εορτή της απελευθερώσεως μας φυλακισμένοι εντός των οικιών μας… Από εδώ και πέρα θα μας πυροβολούν νυχθημερόν από τα Μ.Μ.Ε με οποιονδήποτε τρόπο, ώσπου να δεχθούμε οικειοθελώς ή αν χρειαστεί ακόμη και υποχρεωτικά να μας εμβολιάσουν για το καλό μας και της δημόσιας υγείας, με ένα εμβόλιο που το πιθανότερο είναι να έχει μέσα μικροτσίπ και τότε σίγουρα ποτέ δεν θα ξαναζήσουμε όπως πριν…Καλή τύχη εύχομαι σε όλες και σε όλους και να σας έχει ο Θεός όλους γερούς.